Onder REACH artikel 3 (5) wordt een polymeer gedefinieerd als een stof die bestaat uit moleculen die worden gekenmerkt door een opeenvolging van één of meer typen monomeereenheden. Deze moleculen moeten een verscheidenheid aan molecuulgewichten hebben, waarbij de verschillen hoofdzakelijk veroorzaakt worden door het aantal monomeereenheden.

Een polymeer wordt volgens REACH gedefinieerd als een stof die voldoet aan de volgende criteria:  

  1. Meer dan 50% van het gewicht van de stof bestaat uit polymeermoleculen; en 

  2. De hoeveelheid polymeermoleculen die hetzelfde molecuulgewicht hebben moet minder dan 50 gewichtsprocent van de stof zijn.

In deze context betekent:

  • Een ‘polymeermolecuul’ een molecuul met ten minste 3 monomeereenheden die covalent verbonden zijn met ten minste één andere monomeereenheid of andere reactieve stof.

  • Een ‘monomeereenheid’ de gereageerde vorm van een monomeer in een polymeer.

  • Een ‘sequentie’ een continue reeks monomeereenheden die alleen door andere monomeereenheden wordt onderbroken.

  • ‘Andere reactieve stof’ verwijst naar een molecuul dat verbonden kan worden met sequenties van monomeereenheden maar niet als monomeer wordt beschouwd onder de reactieomstandigheden voor polymeervorming.

Voor verdere uitleg en voorbeelden, zie paragraaf 2.2 van het Richtsnoer voor monomeren en polymeren.